Yazan: Larry Kramer  /  Çeviren: Hira Tekindor  /  Yöneten: İbrahim Çiçek
Dekor & Işık: Kerem Çetinel  /  Koreografi: Bahadır Efe  /  Hareket: Göksun Büyükkahraman
Kostüm: Nihal Kaplangı  /  Mekan Yönetimi: Şevval Çakır  /  Müzik: Ömer Sarıgedik  /  Afiş: Zerrin Tekindor
Oynayanlar: Aras Aydın, Nilperi Şahinkaya, Cem Yiğit Üzümoğlu, Kerem Arslanoğlu
Burak Sarıkahya, Sinan Çatıkkaş, Nejdet Sert, Süleyman Kara, Soner Kurt

“Kırktan fazla tedavi gördüm. Hayır! -Üç farklı, hayır dört farklı tür kemoterapi gördüm. Hayır! -İnterferon aldım, birkaç çeşit. İki farklı deneye katıldım. Herkesten çok zaman geçirildi üstümde. Bunların hiçbiri bir işe yaramadı. Dört kez hastaneye gittim- ve lütfen yalvarıyorum ölene kadar bir daha hastaneye gitmem gerekmesin. Hastalık bana -hayır! sigorta şirketine 300.000 Dolara patladı, belki daha fazla.  Yüzde 85’imiz iki yılın sonunda öldü, üç yılın sonunda bu oran daha da yüksek. Emma’nın o kadar çok hastası öldü ki artık ona Doktor Ölüm diyorlar. 

Güneş doğmuyor artık, sen de zorlama daha fazla.”

Kalp sevmek üzerine bir oyun… 

Bir şehir, salgın, bencillik, ötekiler, yalnızlık, sevmek, mağdur olmak, çaresizlik, çok sevmek, AIDS, çok sevmek ama çok…

Çok severken kaybedenlerin oyunu Kalp 80’li yıllarda sadece eşçinsellerde görüldüğü iddia edilen bir salgının yarattığı korkuyu, dayanışmayı ve ötekileştirmeyi anlatıyor. 

Herkes tarafından heteroseksüellerde de görüldüğü bilinirken korkunun büyümemesi için karantina benzeri hayata sürüklenen, baskı gören ve yalnızlığa itilen Ned, Emma ve Bruce’un hikayesi Kalp.

Ya Felix, büyük aşk. En sevdiğin ölürken güçlü kalabilir misin?

Bilmem.

Belki.